Teresa Zielińska uzyskała stopień magistra  na Wydziale  Elektroniki Politechniki Warszawskiej w specjalności automatyka.  Stopień doktora   został jej nadany przez Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa   tej samej uczelni, przedmiotem rozprawy doktorskiej były badania  dotyczące  maszyn kroczących. Habilitację (za badania na biologicznie inspirowanymi metodami sterowania w robotyce) uzyskała w roku 1995  w zakresie bio-cybernetyki  na podstawie decyzji Rady Naukowej  Instytutu Biocybernetyki PAN.  Od 2005   Teresa Zielinska posiada  tytuł profesora.  Od 2008 kieruje ona  programem  EMARO+ (European Master on Advanced Robotics) . T. Zielinska jest    Senior Member  IEEE  oraz  pełni funkcję  Secretary General międzynarodowej federacji IFToMM. Jest członkiem komitetów redakcyjnych kilku czasopism międzynarodowych  z zakresu robotyki. Teresa Zielinska brała udział w pracach badawczych na uczelniach w kilku krajach. Prowadziła prace w zakresie  sterowania manipulatorami podatnymi (Włochy), opracowała  nowy typ czujnika dotykowego (wielka Brytania), opracowała  system sterowania dla zespołu autonomicznych robotów kroczących (Sungapur),  badała metody sterowania  robotami humanoidalnymi (Stany Zjednoczone). Była także profesorem wizytującym  na uczelniach w Japonii, Chinach i Australii prowadząc seminaria i wykłady dla studentów i pracowników. Obecny obszar zainteresowań Teresy Zielińskiej to nowoczesna robotyka w tym roboty humanoidalne i współdziałanie robotów z człowiekiem. Bierze ona w kilku projektach  poświęconych  międzynarodowemu kształceniu. Jest autorka  lub współautorka ponad 250 publikacji.

Doświadczenia wynikające z kształcenia  studentów międzynarodowych w zakresie  robotyki

Jakość kształcenia uniwersyteckiego jest  siła wiodąca  konkurencyjności ekonomii społeczeństwa  bazującego  na wiedzy. Programy kształcenia w obszarze nauk technicznych niestety często reagują za wolno   na aktualne potrzeby badawcze i przemysłowe stąd też nie wspomagają  rozwoju przyszłych karier. Komisja Europejska  wspiera kraje członkowskie w modernizacji programów nauczania w celu zapewnienia absolwentom wysokich kwalifikacji gwarantujących dobre zatrudnienie.

W prezentacji przedstawiamy doświadczenia wynikające z realizacji specjalnie zaprojektowanego programu kształcenia w zakresie robotyki  -  European Master on Advanced  Robotics – EMARO+  (dawniej program Erasmus Mundus, obecnie program unijny  w ramach inicjatywy Erasmus+). wspierany przez Komisje Europejską  Na studia EMARO+ przyjmowaniu są wyłącznie najlepsi kandydaci z całego świata.  Zaprezentowano strukturę programu oraz kryteria uwzględnianie  przy ocenie kandydatów.  Dokonano porównania programu z innymi programami z zakresu robotyki   oferowanymi  w  Europie i Stanach zjednoczonych dla studentów międzynarodowych.  Przedstawiono przykłady prac dyplomowych.  Aktualne tendencje rozwojowe  robotyki posłużyły  w celu pokazania` potrzeb nowoczesnego programu kształcenia. Przeprowadzono też krótka dyskusje kluczowych  czynników wspomagających umiędzynarodowienie w  edukacji uniwersyteckiej.